رتبه‌بندی دانشگاه‌های دولتی از سوی پایگاه استنادی علوم جهان اسلام

از سوی پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC)، رتبه‌بندی و ارزیابی دانشگاه‌های دولتی تحت نظارت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در سال ۱۳۹۹ـ۱۳۹۸ اعلام شد.

 دانشگاه لرستان در این رتبه‌بندی در بین دانشگاه‌های جامع کشور در بازه‌ی رتبه‌ای 40ـ 31 قرار گرفته است.

به گزارش اداره کل روابط عمومی وزارت علوم به نقل از پایگاه استنادی علوم جهان اسلام، دکتر محمدجواد دهقانی سرپرست ISC با اعلام این خبر اظهار داشت: «از اواخر سال ۹۸ با ابلاغ رسمی وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری عملاً ارزیابی و رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشی کشور را با شاخص‌ها و معیارهای مصوب کارگروه تخصصی رتبه بندی در وزارت علوم آغاز کرد».

وی افزود: «رهبر معظم انقلاب در دیدار دانشگاهیان در ماه رمضان سال ۹۸ بر ضرورت «ارزیابی و رتبه بندی دانشگاه‌ها» تاکید فرموده و بر تعیین معیارها و مزیت‌های لازم برای رتبه‌بندی به منظور ارتقای کیفی دانشگاه‌ها و ایجاد رقابت مثبت تاکید نمودند».

دکتردهقانی اظهار داشت: «هرچند در طول ۱۰ سال گذشته رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشی کشور توسط گروه رتبه‌بندی پایگاه استنادی علوم جهان اسلام انجام می‌شد اما در سال ۹۹ رتبه‌بندی و ارزیابی دانشگاه‌های دولتی تحت نظارت وزارت علوم با معیارها و شاخص‌های جدید و نیز روش‌شناسی کاملاً متفاوت نسبت به قبل و نیز با هماهنگی و نظارت کامل کارگروه تخصصی رتبه بندی در وزرات عتف توسط پایگاه استنادی علوم جهان اسلام ( ISC ) انجام گرفت و نتایج آن اعلام شد».

دکتر دهقانی گفت: «برای تمام دانشگاه‌های جامع تا رتبه ۴۰، بازه‌های ۱۰ تایی تعریف شده است. دسته اول ۱۰ دانشگاه اول بوده که با توجه به امتیاز کسب شده در بازه رتبه‌ای (۱۰-۱) قرار دارند، دسته دوم ۱۰ دانشگاه دوم هستند که در بازه رتبه‌ای (۲۰-۱۱) قرار دارند، دسته سوم ۱۰ دانشگاه سوم هستند که در بازه رتبه‌ای (۳۰-۲۱) قرار دارند و دسته چهارم ۱۰ دانشگاهی هستند که در بازه رتبه‌ای (۴۰-۳۱) قرار دارند و سایر دانشگاه‌ها در دسته پنجم و در رتبه ۴۱+ قرار می‌گیرند».

وی افزود: «در گروه دانشگاه‌های صنعتی، تمام دانشگاه‌ها در دسته‌های ۵ تایی قرار می‌گیرند و دسته اول ۵ دانشگاه اول هستند که در بازه رتبه‌ای (۵-۱) قرار دارند، دسته دوم ۵ دانشگاه دوم هستند که در بازه رتبه‌ای (۱۰-۶) قرار دارند، دسته سوم ۵ دانشگاه سوم هستند که در بازه رتبه‌ای (۱۵-۱۱) قرار دارند و سایر دانشگاه‌ها در دسته چهارم و در رتبه ۱۶+ قرار می‌گیرند. در بخش درهمکرد دانشگاه‌ها نیز به شیوه بالا برای دانشگاه‌های صنعتی و جامع اعلام شده است با این تفاوت که برای این دانشگاه‌ها بازه‌های ۱۵ تایی اعلام شده و دانشگاه‌هایی که در بازه رتبه‌ای ۱۵-۱ قرار دارند به عنوان دانشگاه‌های دسته اول معرفی شده‌اند».

دکتر دهقانی در ادامه اظهار داشت: «چنانچه دو یا چند دانشگاه دارای رتبه مشابهی باشند، تعداد دانشگاه‌ها در آن بازه بیشتر خواهد بود و به همین نسبت به عدد بازه بعدی اضافه خواهد شد، به عنوان مثال در رتبه بندی در همکرد دانشگاه‌های صنعتی و جامع و در بازه رتبه‌ای ۴۵-۳۱ تعداد دانشگاه‌ها به جای ۱۵ دانشگاه، ۱۶ دانشگاه است و به همین دلیل بازه رتبه‌ای بعدی به جای ۴۶ از ۴۷ شروع شده است».

دکتردهقانی تأکید کرد: «نکته‌ای که بیان آن حائز اهمیت است تفاوت جایگاه دانشگاه‌ها در دو رتبه‌بندی دانشگاه‌های جامع و صنعتی با در همکرد دانشگاه‌ها می‌باشد، بدین صورت که ممکن است دانشگاهی در رتبه‌بندی دانشگاه‌های جامع دارای رتبه بهتری نسبت به یک دانشگاه باشد ولی در رتبه‌بندی در همکرد در بازه رتبه‌ای پایین‌تری قرار گرفته باشد. این تغییر در رتبه به دلیل شیوه نرمال سازی است که در هر شاخص نسبت به دانشگاه اول انجام می‌گیرد و با تغییر دانشگاه‌ها ممکن است دانشگاه اول تغییر کند و به دنبال آن رتبه دانشگاه هم تغییر کند».

وی افزود: «نکته قابل توجه این است که اساساً برای دانشگاه‌ها، رتبه‌بندی نباید به یک هدف تبدیل شود بلکه ابزاری است که دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشی را در طی مسیر پیموده شده راهنمایی کند و با اطلاع از نقاط قوت و ضعف خود امکان اصلاح مسیر و بخصوص حرکت در راستای توسعه علمی همه جانبه سازمان و در نتیجه کشور را مشخص نماید. لذا دقت شود که وجود دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی در هر جایگاه و رتبه موجب کاهش ارزش آنها نخواهد شد و قطعاً با تاکید بر نقاط قوت و برطرف نمودن نقاط ضعف قادر خواهند بود در مسیر ماموریت همه جانبه خود ادامه دهند».